AMIS techniek

Maandag 16 oktober was het zover, ik moest om kwart voor acht in Ziekenhuis Gelderse Vallei zijn. Daar aangekomen werd ik door een gastheer naar de afdeling gebracht. Tot mijn genoegen kreeg ik een 1-persoons kamer met badkamer. Om kwart over negen werd ik gehaald voor de voorbereidingen. Het infuus viel deze keer heel erg mee en ik werd lekker warm ingepakt in allerlei dekens. Even later mocht ik naar de OK, de ruggenprik ging ook deze keer weer pijnloos. Op het moment dat ik m’n voeten niet meer kon bewegen werd er een roesje toegediend en ik heb de hele tijd heerlijk geslapen. Werd pas wakker toen ik al in bed lag en naar de uitslaapkamer werd gebracht. Omdat ik op de OK heel erg was afgekoeld, kreeg ik naast mijn bed een kachel en werd er een slang onder de dekens gelegd welke een uur lang heerlijke warme lucht blies. Daar ben ik zo van opgeknapt. Daarna mocht ik naar de kamer en werd er wat te eten voor mij besteld. Later op de middag even op de rand van het bed gezeten en dat ging goed. ’s Avonds moest ik zelf bestellen. De menukaart is daar zo groot dat het moeilijk kiezen is. Mijn keuze viel op: kibbeling, wok groenten, gebakken aardappels en vruchten kwark en voor later op de avond kaasblokjes, pinda’s en appelsap. Binnen drie kwartier kwamen ze het brengen.
De volgende dag een stuk op de gang gelopen en de trap op en af.
Na allerlei controles kreeg ik te horen dat ik ’s middags al weer naar huis mocht. Mijn broer kwam mij ophalen en om vier uur was ik thuis.
Dezelfde dag heb ik nog een stukje gelopen met krukken en dat ging goed. ’s Woensdag twee keer een wandelingetje gemaakt, steeds een stukje verder. Op donderdag heb ik de Oxycodon laten staan en alleen nog maar paracetamol geslikt. Heb zelfs het hele fietspad afgelopen tot aan het Kininelaantje zonder dat ik moest stoppen om uit te rusten.
De eerste zes weken mag je niet autorijden of fietsen en moet je op een bepaalde manier de trap oplopen, maar verder zijn er geen beperkingen. Dat is het fijne van deze techniek.
Ik vind het zo jammer dat nog steeds het grootste deel van de mensen die een nieuwe heup krijgt op de ouderwetse manier wordt geholpen.
Ik hoop door mijn ervaringen te delen, dat velen zullen kiezen voor deze techniek, want waarom zou je pijn moeten lijden, revalidatie en fysiotherapie moeten ondergaan, als het ook anders kan.
Al zijn er niet zo veel plaatsen in Nederland waar ze ervaring hebben met deze techniek en moet je soms wel wat verder uit de buurt, dat weegt echter niet op tegen de vele voordelen.

gepubliceerd op 25-10-2017